مه لقا سه شنبه, 05 اسفند 1393

حرمت فاطمی

بر احدی از دوستان اهلبیت عصمت و طهارت پوشیده نیست که حفظ حرمت حضرت فاطمه زهرا سَلَامُ اللهِ عَلَیهَا بر همگان لازم و ضروریست.
رسول اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم می‌فرماید:
اِنَّ لِلّهِ عَزَّوَجَلَّ ثَلاثُ حُرُماتٍ، فَمَنْ حَفِظَهُنَّ حَفِظَ اَللهُ دینَهُ وَ دُنْیاهُ وَ مَنْ لَمْ یَحْفَظْهُنَّ لَمْ یَحْفَظِ اَللهُ دُنْیاهُ وَ لا آخِرَتَهُ.
قُلْتُ: وَ ما هُنَّ؟ قالَ: حُرْمةُ الْاِسْلامِ وَ حُرْمَتی وَ حُرْمَةُ رَحِمی؛
برای خداوند متعال سه حرمت است، هر کس آنها را رعایت کند، خداوند از دین و دنیای او حراست می‌کند و هر کس آنها را رعایت نکند، خداوند از دنیا و آخرت او حفاظت نمی‌کند.
راوی پرسید: آن حرمت‌ها کدامند؟
فرمود:
1) حرمت اسلام؛
2) حرمت من؛
3) حرمت خویشاوندان من (42)
همه‌ی خویشاوندان پیامبر اکرم صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم از کوثر جاری رسالت، قله‌ی هرم عصمت، سر سلسله‌ی خاندان عصمت و طهارت سرچشمه می‌گیرند. رعایت حرمت فاطمی، رعایت حرمت خدا و رسول خدا و آیین خدا می‌باشد.
امام باقر عَلَیْهِ السَّلَام در مقام بیان جایگاه رفیع حضرت زهرا عَلَیْهاالسَّلَام فرمود:
وَ لَقَدْ کانَتْ مَفْروُضَةَ الطّاعَةِ عَلی جَمیعِ مَنْ خَلَقَ اللهُ، مِنَ الْجِنِ وَ الْاِنْسِ وَ اَلْطَّیْرِ وَ الْوَحْشِ وَ اَلْاَنْبِیاءِ وَ اَلْمَلائِکَةِ؛
حضرت فاطمه عَلَیْهاالسَّلَام بر همه‌ی مخلوقات خداوند، از پریان، آدمیان، پرندگان، درندگان، پیامبران و فرشتگان واجب الاطاعه می‌باشد. (43)
از این رهگذر حفظ حریم صدیقه‌ی طاهره، برای اولین و آخرین، حتی پیامبران پیشین از حضرت آدم تا حضرت خاتم الانبیا عَلَیْهمُ السَّلَام لازم و ضروری بود، چنانکه رئیس مذهب امام جعفر صادق عَلَیْهِ السَّلَام فرمود:
وَ هِیَ الصِدیقَةُ الْکُبْری وَ عَلی مَعْرِفَتِها دارَتِ الْقُروُنُ الْاوُلی؛
او صدیقه کبریست و همه قرنهای اولیه بر محور معرفت او گردیده‌اند. (44)
خاتم پیامبران یکی دیگر از جلوه‌های حرمت فاطمی را این گونه بیان می‌کند: چون روز قیامت فرارسد، منادی الهی از اعماق عرش خدا بانگ می‌زند:
یا أَهْلَ الْمَوْقَفِ! غُضُّوا أَبْصارَکُمْ وَ نَکِّسُوا رُؤُوسَکُمْ، لِتَجُوزَ فاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ عَلَی الصِّراطِ؛
هان ای اهل محشر! دیدگان خود را فرو بندید و سرهای خود را پایین بیندازید، تا حضرت فاطمه دختر حضرت محمد صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِه وَ سَلَّم از صراط بگذرد. (45)
این منتهای حرمت فاطمیست که به هنگام عبور آن حضرت از صراط، باید همه‌ی مخلوقات، همه‌ی انبیاو اولیاء و همه‌ی اولین و آخرین، دیده‌های خود را فرو بندند و سرهای خود را پایین بیندازند، تا ناموس کبریا، دختر خاتم الانبیاء و همسر خاتم اوصیاء از صراط عبور کند.
آنچه گفته شد مشتی از خروار، اندکی از بسیار و قطره‌ای از دریای بیکران حرمت حضرت فاطمه سَلَامُ اللهِ عَلَیهَا می‌باشد.
با این مقام شامخ و جایگاه بلند فاطمی، آیا ضرورت ندارد که شیعیان شیفته و ارادتمندان دلسوخته آن حضرت، در این سه سالی که ایام نوروز با ایام شهادت جانگداز آن حضرت مصادف شده، از هر گونه ابراز شادی و شادمانی پرهیز کنند و با حضور گرم خود در مراسم عزای آن حضرت، موجبات رضایت آن حضرت را فراهم نمایند، که رضایت آن حضرت، رضایت حضرت احدیت را در پی دارد. (46)
حرمت حضرت زهرا عَلَیْهاالسَّلَام تا آنجاست که هر وقت به محضر پدر بزرگوارش شرفیاب می‌شد، خاتم انبیاء دست دخترش را می‌گرفت، آن را می‌بوسید و او را در جای خود می‌نشاند. (47)
اشرف کاینات در آخرین لحظه‌های خود خطاب به مولای متقیان فرمود:
یا عَلیُّ أَنْفِذْما أُمَرَتْکَ بِهِ فاطِمَةُ،
یا علی! آنچه فاطمه به تو امر کند، آن را انجام بده و در پایان وصیتهای خود فرمود:
وَ اعْلَمْ یا عَلِیُّ أَنی راضٍ عَمَّنْ رَضِیَتْ عَنْهُ إِبْنَتی فاطِمَةُ وَ کَذلِکَ رَبّی وَ مَلائِکَتُهُ.
یا عَلِیُّ وَیْلٌ لِمَنْ ظَلَمَها وَ وَیْلٌ لِمَنْ إبْتَزَّها حَقَّها وَ وَیْلٌ لِمَنْ هَتَکَ حُرْمَتَها وَ وَیْلٌ لِمَنْ أَحْرَقَ بابَها؛
یا علی! بدان که من خشنود هستم، از هر کسی که دخترم فاطمه از او خشنود باشد، پروردگار من و فرشتگانش نیز از آن شخص خشنود می‌باشند.
یا علی! وای بر کسی که به او ستم کند، وای بر کسی که حق او را پایمال کند، وای بر کسی که حرمت او را هتک کند و وای بر کسی که درِ خانه‌اش را آتش بزند. (48)
علامه بزرگوار، آیت الله سید باقر هندی، متوفای 1329 ق. در شب عید غدیر در عالم رویا به محضر مقدس قطب عالم امکان حضرت بقیة الله ارواحنا فداه شرفیاب شده، آن حضرت را غرق غم و اندوه مشاهده نموده، عرضه داشته:
مولای من! همه در شب عید سعید غدیر، شاداب و شادمان هستند، چرا شما را غمگین و اندوهناک می‌بینم؟!
حضرت فرمودند:
ذَکَرْتُ اُمّی وَ حُزّنَها؛
به یاد مادرم فاطمه و غم‌های آن حضرت افتادم.
سپس فرمود:
لا تَرانِی اتّخذتُ لا و علاها بعد بیتِ الاحزانِ بیت سرورٍ
نه، نه، سوگند به مقام والا و جایگاه بلند آن حضرت، هرگز پس از «بیت الاحزان» خانه‌ی شادی و سرور بر نخواهم گزید. (49)
اگر آن پیشوای انس و جان حتی در شب غدیر، به یاد مصائب مادر بزرگوارش محزون است، بر ما شیعیان شیفته و ارادتمندان دلباخته است
در ایام نوروز که مصادف با ایام شهادت آن حضرت می‌باشد، به یاد بیت الاحزان آن حضرت و به پیروی از فرزند دلبندش حضرت بقیه الله ارواحنا فداه، از هر گونه جشن و سرور پرهیز کنند و از خداوند منّان بخواهند که با تعجیل در امر فرج آن حضرت سفره بشارت ظهور را در گستره جهان هستی بگستراند، انشاء الله.
علی اکبر مهدی پور

(42). ابن حَجَر، الصواعق المحرقة، ص 150
(43). طبري امامي، دلائل الامامة، ص 106
(44). شيخ طوسي، الاَمَالِي، ص 668، ح 1399
(45). سبط ابن جوزي، تذكره‌ي الخواص، ج 2، ص 334
(46). طبراني، معجم كبير، ج 1، ص 108
(47). إِرْبِلِي، كَشْف الْغُمَّة، ج 1، ص 453
(48). علامه مجلسي، بِحارالاَنْوار، ج 22، ص 485
(49). سيد عبدالرزاق مقرّم، وفاة فاطمة، ص 97